środa, 26 lipca 2017

Żyją wśród Nas i chcą być akceptowani niepełnosprawny też człowiek

Braki fizyczne,zmysłowe,psychiczne lub spowodowane przewlekłą chorobą to wszystko wpływa na niepełnosprawność ludzi.Ich codzienność to walka z trudnościami,godzinami terapii i rehabilitacji,a przecież osoba niepełnosprawna też ma swoje marzenia i pragnienia.I od ogółu społeczeństwa potrzebuje akceptacji.Wszyscy rodzice mają nadzieję na urodzenie dziecka fizycznie i psychicznie zdrowego.Niestety,jak wykazują badania przeprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia,dzieci niepełnosprawnych przybywa.I nie chodzi tu o defekty ruchowe,bo te występują obecnie rzadziej.Znacznie częściej niepełnosprawność spowodowana jest zaburzeniami neurorozwojowymi.Jak podkreśla Zbigniew Drzewiecki,Dyrektor Centrum Rehabilitacji,Edukacji i Opieki TPD Helenów,„Wydawałoby się,że medycyna radzi sobie z problemem niepełnosprawności,jednak mimo wszystko tych dzieci rodzi się bardzo dużo.[…]Niestety,rodzice nie są w stanie sami zadbać o prawidłowy rozwój dzieci niepełnosprawnych.Gdy trafiają one do Helenowa,rodzice mogą podjąć pracę zawodową,są uwolnieni,a dzieci z kolei mają rehabilitację i edukację.”W Helenowie osoby niepełnosprawne uczą się nie tylko jak radzić sobie z trudnościami dnia codziennego,ale też daje im się tu poczucie tolerancji,szacunku dla inności,a przede wszystkim akceptacji.Te wartości przypominane są również wszystkim pełnosprawnym w Światowym Dniu Osób Niepełnosprawnych,który przypada 3 grudnia.Joanna Pawlak i wózek inwalidzki to jedność.Na zawsze.Na pytanie, czy osoby sprawne są tolerancyjne,czy może zerkają na nią ukradkiem z zaciekawieniem,odpowiada:„Wózek to nie sposób myślenia,bo ja mogę myśleć normalnie,pełnosprawnie.A to,że mam nogi niesprawne,to jest to tylko defekt techniczny i o tym powinni sprawni pamiętać.”W odczuciu osób niepełnosprawnych w kwestii akceptacji dużo się w Polsce zmieniło.I nie chodzi tu tylko o zniesienie barier architektonicznych.Zmienili się sami Polacy.Stali się otwarci,pomagają wsiąść do autobusu,rozmawiają,sami wychodzą z inicjatywą.„To nie są już te lata sprzed 1989 roku,to jest zupełnie inne społeczeństwo”podkreśla Zbigniew Drzewiecki.

niedziela, 2 lipca 2017

Niepełnosprawni w średniowieczu.Cierpienie,okrucieństwo i operacje plastyczne

Średniowieczny świat był dla niepełnosprawnych pełen brutalności i nietolerancji.Drastycznym i często masowym okaleczeniom towarzyszył handel karłami i epileptykami oraz różnego rodzaju freak shows.Tylko bogaci mogli liczyć na pierwsze operacje plastyczne i zadziwiające możliwościami protezy.Okaleczanie jeńców i cywilów stanowiło trwały element średniowiecznej strategii zastraszenia przeciwnika.Do najgorszych scen dochodziło z reguły w trakcie wielomiesięcznych oblężeń,kiedy napięcie nerwowe obu stron osiągało punkt krytyczny.W 1159 roku jeden z rycerzy Fryderyka Barbarossy dostał się w ręce załogi lombardzkiej twierdzy Crema.Bestialsko pozbawiony rąk i nóg,zmuszony został do pełzania po ulicach miasta,co wzbudziło powszechną wesołość wśród jego mieszkańców.Podobne sceny z wyrachowaniem odgrywano na oczach wroga.Trzynastowieczny przywódca krzyżowców Szymon Montfort rozkazał oślepić całą załogę zdobytej przez siebie twierdzy Bram w południowej Francji.Wyjątkiem był szczęśliwiec,któremu pozostawiono jedno oko.Miał on poprowadzić okaleczonych towarzyszy do kolejnego zamku,aby przekonać obrońców o daremności oporu.Dobrawa wie,że jej przyszły mąż Mieszko to zatwardziały poganin i masowy morderca.Nie ma wyjścia.Dla dobra swojego rodu wyrusza do dzikiego kraju Piastów.Oda musi opuścić klasztor,by zostać…Zdarzało się jednak,że ból i szpetota stanowiły wybawienie.W czasie niespokojnego IX stulecia,gdy przez Europę przewalały się hordy wikingów,Madziarów i Saracenów,w żeńskich klasztorach mnożyły się przypadki samookaleczeń.W 874 roku mniszki z Coldingham w Szkocji poszły za przykładem swej przeoryszy i odcięły sobie nosy oraz górne wargi,unikając dzięki temu niewoli i zgwałcenia przez wybrednych Skandynawów.
Kary na członkach
W późnym średniowieczu wykonywane publicznie okaleczenia(mutylacje)przybierały formę spektaklu sprawiedliwości.Doświadczony kat wezwany do ukarania danego przestępstwa doskonale wiedział,jak poprowadzić swą wprawną rękę.Winnych bluźnierstwa przeciw Bogu czekało wyszarpanie języka rozgrzanymi szczypcami.Krzywoprzysiężca tracił palce,które ważył się fałszywie wznieść ku niebu.Na pręgierzach i szubienicach niejednego miasta wisiały odcięte uszy,nosy i dłonie należące do przedstawicieli miejscowego półświatka.W piętnastowiecznej Brugii małżowinę przybijano wraz z właścicielem,który musiał samodzielnie„wyrwać się z opresji”.Szerokie rozpowszechnienie kar mutylacyjnych sprawiło,iż widoczne okaleczenie traktowano jako dowód kryminalnej przeszłości danej osoby.Stąd też w XIV-wiecznej Anglii władze wydawały certyfikaty niewinności dla rannych żołnierzy i ofiar wypadków.Okaleczenie okazywało się także sprawdzonym sposobem na trwałe zażegnanie konfliktów dynastycznych.Najpopularniejszą formą pozbycia się niewygodnego rywala było oślepienie.Zabiegu dokonywano za pomocą wrzącego oleju bądź rozpalonego ostrza,przy czym w eleganckim Bizancjum specjalnie nasączone bandaże zapobiegały powstawaniu szpecących blizn.Za wysoce skuteczne uważano pozbawienie narządów rozrodczych,metodę pozwalającą na eliminację całych rodów.Ów los spotkał chociażby czterech synów zamordowanego w 820 roku bizantyjskiego cesarza Leona V.Niewiele lepiej było u Franków,gdzie panowanie przypominało kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą.W 788 roku Karol Wielki,aby pozbyć się kłopotliwego księcia bawarskiego Tassilona,osadził go w klasztorze z podciętymi ścięgnami.Tak na wszelki wypadek…
Niesprawni pasterze
Dzięki udostępnionym niedawno materiałom Penitencjarii Apostolskiej,urzędu zajmującego się rozpatrywaniem spraw skierowanych do samego papieża,uzyskaliśmy wgląd w problem niepełnosprawności polskiego kleru.Wedle prawa kanonicznego ułomność stanowiła przeszkodę w przyjęciu święceń kapłańskich.Jedynym wyjściem była pisemna prośba do kurii papieskiej o stosowną dyspensę.Przechowywane do dziś w archiwach watykańskich wnioski zawierają szczegółowe opisy okoliczności,w których powstała ułomność.W roku 1474 kleryk Mikołaj z Pabianic przyznawał,że gdy spajał rękojeść noża za pomocą ołowiu,kropla rozgrzanego metalu wypaliła jego lewe oko.Bez wątpienia w gorszej sytuacji znajdował się Jan z Oleśnicy z diecezji wrocławskiej,który pisał:Ojcze,gdy jako dziecko leżałem w kołysce,jakaś świnia odgryzła mi kawałek członka.Proszę o pozwolenie na przyjęcie święceń.
Odcinamy,przypalamy,przyszywamy
Poziom ówczesnej medycyny sprawiał,iż wiele niegroźnych dziś chorób i urazów kończyło się bolesną amputacją.Zabieg rozpoczynano często skrępowaniem pacjenta,a kończono oblewaniem rany wrzącym olejem.Obok tego stosowano też zadziwiająco ambitne metody.Słynny Guy Chauliac(zm.1367 r.)stosował przy leczeniu złamanych kończyn wyciąg z obciążeniem z ołowiu.U schyłku epoki,nawiązując do dokonań starożytnych,poczyniono też postępy w dziedzinie chirurgii plastycznej!W piętnastym wieku na Sycylii rekonstrukcję obciętych bądź zniekształconych nosów i uszu poprzez przeszczep skóry z ramienia przeprowadzali Gustawo Branca i jego równie utalentowany syn Antonio.Szesnastowieczny chirurg Gabriel Fallopius wystąpił nawet z odważną propozycją uzupełniania ubytków kości czaszki metalowymi płytkami(głównie złotem),jednak pomysł ten uznano za dość ekscentryczny.Dobrawa wie,że jej przyszły mąż Mieszko to zatwardziały poganin i masowy morderca.Nie ma wyjścia.Dla dobra swojego rodu wyrusza do dzikiego kraju Piastów.Oda musi opuścić klasztor,by zostać…Z oczywistych względów najszerzej rozpowszechniona była protetyka.Petrarka wspomina o istnieniu protez nosa z wosku i sztucznych oczu z emaliowanych metali oraz weneckiego szkła.Jeśli chodzi o ortopedię,przykuwa uwagę proteza ręki niemieckiego rycerza Goetza von Berlichingena,prawdziwe arcydzieło ówczesnego płatnerstwa.Przypominała ona rękawicę z pełnej zbroi płytowej,zaś ukryty wewnątrz mechanizm pozwalał na swobodne zginanie palców i trzymanie miecza.
Freak show
Postrzeganie osób dotkniętych kalectwem niewiele zmieniło się od czasów starożytności.Co prawda nie stosowano już kar wobec matek,które urodziły zdeformowane dzieci(w Asyrii burzono ich domy),ale nadal traktowano niepełnosprawnych jako źródło rozrywki.Osoby z widocznymi deformacjami stanowiły modny podarunek w środowisku arystokracji aż do końca XVIII wieku.Na dworach swych właścicieli ludzie ci pełnili rolę zbliżoną do zwierzątka domowego.W poniżający sposób zmuszano ich do toczenia walk,występów nago(szczególnie osoby garbate)czy niezdarnych akrobacji.Karłów nie brakowało również na dworze Jagiellonów.W Europie średniowiecznej bezmyślne okrucieństwo niektórych panów skłaniało ich do poszukiwanie błaznów cierpiących na epilepsję lub porażenie mózgowe.Każdy ich ruch sygnalizowały obowiązkowe dzwoneczki,prowokujące niekiedy atak przyjmowany z najwyższym rozbawieniem.
Choroba zawodowa
Nie przysparzał niepełnosprawnym sympatii ich nierozerwalny związek z żebractwem.Ówczesna literatura opisuje całą gamę zachowań symulantów.Większość poprzestawała na udawaniu padaczki,objawów żółtaczki(smarowali się końskim łajnem)czy toczenia z ust piany z połkniętego mydła.Inni szli znacznie dalej.Słynny XVI-wieczny chirurg Ambroży Pare opisywał jak na własne oczy widział żebraka,który przyprawił sobie nadgniłe ramię„pożyczone”od jakiegoś wisielca.Podobne historie,a także przekonania łączące brzydotę i ułomność z grzechem,sprawiały,że niepełnosprawnych postrzegano jako element przestępczy.O uprzedzeniu władz niech świadczy rada lekarza Filipa II Habsburga,Franciszka Vellesiusza:jeśli zdarzy się,że podejrzane są dwie osoby,niech pierwsza będzie poddana torturom ta z widoczną ułomnością.
Zakończenie
Powyższy obraz wielu słusznie uzna za zbyt ponury.Faktycznie średniowiecze znało ubezpieczenia wypadkowe,elementy BHP w rzemiośle i instytucje powołane do opieki nad niepełnosprawnymi.Charakterystyczne jednak,że nawet w tych ostatnich łączono niekiedy szczytne motywy z kompletnym brakiem wrażliwości.W najstarszym w Europie domu dla chorych umysłowo(szpital NMP z Betlejem)od XV wieku organizowano odpłatne„pokazy obłąkanych”,przyciągające tłumy żądnych rozrywki londyńczyków.Było to zresztą przez długi czas jedno z głównych źródeł utrzymania zakładu...
 
 

Krzesełka schodowe w blokach mieszkalnych

Od jakiegoś czasu zwiększyło się zainteresowanie instalacją krzesełek schodowych w blokach mieszkalnych.Pomimo bowiem zgody mieszkańców i administracji na montaż urządzenia do transportu osoby niepełnosprawnej lub starszej,często warunki techniczne panujące na schodach(ich szerokość,ilość miejsca przed schodami na dole,wymiar spocznika)nie pozwalają na montaż platformy schodowej.W takiej sytuacji idealną alternatywą może okazać się krzesełko schodowe.Krzesełko schodowe jest to urządzenie dźwigowe przeznaczone do przemieszczania osób niepełnosprawnych(z niewielką dysfunkcją narządu ruchu) i starszych po schodach.
Można wyróżnić dwa rodzaje krzesełek:
  • na szynie prostej
  • na szynie krzywoliniowej
Wśród krzesełek na szynie prostej można wyróżnić następujące modele:
Krzesełka firmy Otolift(holenderski producent):
  • Onyx
  • Sapphire
  • Rubby
Krzesełka firmy Acorn(brytyjski producent):
  • Acorn Superglide
  • Acorn Brooks
Wśród krzesełek na szynie krzywoliniowej można wyróżnić następujące modele:
Krzesełka firmy Otolift(holenderski producent):
  • Ruby
  • Sapphire
Krzesełka firmy Vimec(włoski producent):
  • Capri
Krzesełka firmy Acorn(brytyjski producent):
  • Bison
Procedura montażu krzesełka schodowego jest dosyć prosta:
  1. Prośba o kosztorys ogólny do firmy,z której usług chcemy skorzystać
  2. Rozmowa z administracją i z mieszkańcami swojego budynku
  3. Dokładny pomiar schodów(wykonywany przez firmę instalującą krzesełko)
  4. Projekt wykonawczy(wykonywany przez firmę instalującą krzesełko)
  5. Montaż(wykonywany przez firmę instalującą krzesełko)
  6. Odbiór techniczny UDT
  7. Serwisowanie
Na zakup krzesełka schodowego zarówno na szynie prostej,jak i na szynie krzywoliniowej możliwe jest uzyskanie dofinansowania.Zapoznaj się z artykułem na stronie:http://www.administrator24.info/artykul/id8363,krzeselko-schodowe-na-szynie-prostej-i-krzywoliniowej-alternatywa-dla-platformy-schodowej,opisującym zagadnienie krzesełek schodowych nieco szerzej.

Dofinansowania dla osób niepełnosprawnych

Wiele osób niepełnosprawnych nie do końca wie,gdzie i jak może starać się o dofinansowanie zakupu sprzętów ułatwiających funkcjonowanie z dysfunkcją.Istnieje bowiem kilka rodzajów dofinansowań i czasem ciężko zorientować się w tym,które wybrać.Główną instytucją,która przyznaje dofinansowania jest Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.Jednak takie dofinansowania obsługiwane są obecnie przez jednostki samorządowe(PCPRy i MOPRy).
Co m.in.można uzyskać w ramach dofinansowań?
Likwidacja barier architektonicznych
Środki z PFRON dostępne są w PCPRach/MOPRach.
Przykładowe czynności w zakresie likwidacji barier:
  • budowa pochylni
  • zakup dźwigu osobowego
  • zakup podnośnika
  • montaż poręczy w ciągach komunikacyjnych
  • montaż uchwytów np.w toalecie
  • likwidacja progów
  • likwidacja różnic poziomów ciągów komunikacyjnych,podłóg
  • wymiana ościeżnicy i drzwi na szersze
  • montaż podłóg antypoślizgowych
O dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych może ubiegać się osoba niepełnosprawna,mająca trudności w poruszaniu się oraz będąca właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości,w której likwiduje się bariery albo posiadająca zgodę właściciela lokalu lub budynku mieszkalnego,w którym mieszka na stałe.
Likwidacja barier technicznych
Środki z PFRON dostępne są w PCPRach/MOPRach.
Przykładowe czynności w zakresie likwidacji barier:
  • montaż osprzętu umożliwiającego otwarcie drzwi i okien w niestandardowy sposób
  • zakup,dostawę,montaż:podnośnika,platformy schodowej,transportera schodowego
  • zmiana sposobu oświetlenia
  • trwałe oznakowanie piktogramami budynku,w którym zamieszkuje osoba niepełnosprawna
  • zakup urządzenia umożliwiającego osobie niepełnosprawnej prowadzenie samochodu
  • zakup wózka inwalidzkiego z napędem elektrycznym
  • zakup innego sprzętu likwidującego bariery techniczne wskazany przez lekarza specjalistę
O dofinansowanie likwidacji barier technicznych się może ubiegać się osoba niepełnosprawna tylko w sytuacji,gdy jest to uzasadnione potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.
Likwidacja barier w komunikowaniu się
Środki z PFRON dostępne są w PCPRach/MOPRach.
Przykładowe czynności w zakresie likwidacji barier:
  • zakup urządzenia wspomagającego odbiór dźwięku telewizora
  • zakup telefonu ze wzmacniaczem/cewką indukcyjną
  • zakup budzika wibracyjnego
  • montaż sygnalizacji optycznej dzwonków do drzwi,telefonu itp.
  • montaż instalacji dźwiękowej sygnalizacyjno-alarmowej
O dofinansowanie likwidacji barier w komunikowaniu się może ubiegać się osoba niepełnosprawna tylko w sytuacji,gdy jest to uzasadnione potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.O dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych mogą się ubiegać osoby niepełnosprawne posiadające aktualne orzeczenie o niepełnosprawności,bądź inne równoważne orzeczenie,zamieszkujące na terenie danego miasta.Zakres udzielanej pomocy może się różnić w poszczególnych Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie/Miejskich Ośrodkach Pomocy Rodzinie.Dlatego przed złożeniem wniosku warto uzyskać informacje nt.warunków uzyskania dofinansowania we właściwym ze względu na miejsce zamieszkania PCPR/MOPR.Pisemne wnioski  składa się w PCPR/MOPR właściwym dla miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej.Wnioski rozpatrywane są wg kolejności wpłynięcia do urzędu,co oznacza,że kto pierwszy ten lepszy.Ważną zatem kwestią jest tutaj,aby złożyć je na początku danego roku.Jest wtedy większe prawdopodobieństwo uzyskania dofinansowania.

Nowy poradnik pacjenta po systemie ochrony zdrowia

Niedawno powstał poradnik„Razem dla Zdrowia.Jak skutecznie poruszać się w systemie ochrony zdrowia?”Został on opracowany przez samorządy lekarzy,pielęgniarek i położnych oraz aptekarzy we współpracy ze środowiskiem pacjenckim.Ma pomóc pacjentom poruszać się w systemie opieki zdrowotnej.Został opracowany z dbałością o czytelny i jasny przekaz oraz przyjazną formę.Poradnik zawiera przydatne informacje z wielu obszarów.
Został podzielony tematycznie i można znaleźć tam informacje na temat:
Podstawowej wiedzy o systemie zdrowia
Podstawowej opieki zdrowotnej
Nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej w POZ
Szybkiej ścieżki onkologicznej
Ambulatoryjnej opieki specjalistycznej
Zasad zapisywania na listę oczekujących
Leczenia szpitalnego
Opieki długoterminowej i paliatywnej
Opieki stomatologicznej
Rehabilitacji
Leków
Pomocy w nagłych wypadkach
Leczenia za granicą
Faktów o dostępie do opieki zdrowotnej,które warto znać
Praw pacjenta
ZIP Zintegrowanego Informatora Pacjenta
Z poradnika można dowiedzieć się na przykład tego,że świadczeniodawca posiadający umowę z NFZ nie może pobierać od pacjentów dopłat czy opłat za świadczenia finansowane przez NFZ,czy,że skierowanie do specjalisty jest ważne dopóki świadczenie nie zostanie zrealizowane(często można bowiem usłyszeć twierdzenie,że skierowanie,z powodu dawnego czasu jego wystawienia straciło swoją ważność i trzeba przedstawić aktualne).Można też dowiedzieć się tego,że skierowanie do szpitala może wystawić każdy lekarz,także praktykujący prywatnie.Będzie on stale uaktualniany,w miarę pojawiania się kolejnych zmian w systemie ochrony zdrowia oraz propozycji i uwag Czytelników.Poradnik powstał dzięki nieformalnej koalicji„Razem dla Zdrowia”,w skład której weszli przedstawiciele Naczelnej Izby Lekarskiej,Naczelnej Izby Aptekarskiej,Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych oraz Fundacji My Pacjenci.Poradnik można znaleźć pod adresem:http://www.razemdlazdrowia.pl/poradnik

Symbole niepełnosprawności

Dla wielu osób posiadających orzeczenie o stopniu niepełnosprawności,symbole zapisane w takim orzeczeniu są nie do końca jasne i zrozumiałe.Nie każdy też wie,że literka zawarta w orzeczeniu daje możliwość lub nie daje możliwości skorzystania z określonych przepisami form rehabilitacji.Czym jest zatem niepełnosprawność,wg definicji?Zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych„niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową niezdolność do wypełniania ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu,w szczególności powodującą niezdolność do pracy”.Orzeczenie potwierdzające niepełnosprawność wydają Powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności(pierwsza instancja) i Wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności(druga instancja)oraz lekarze orzecznicy ZUS i komisje lekarskie ZUS,jak również komisje lekarskie Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego(KRUS) i komisje lekarskie MON lub MSWiA.W orzeczeniu zawarte są różne informacje,np.data powstania niepełnosprawności,czas ważności orzeczenia,stopień niepełnosprawności i wiele innych ważnych danych.Podany jest też symbol przyczyny niepełnosprawności.Symbole przyczyn niepełnosprawności w orzeczeniach o niepełnosprawności określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki,Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 roku w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności wydanym na podstawie art.6c ust.9 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r.o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz.U.Nr 123,poz.776,z późn.zm.)
Symbole przyczyn niepełnosprawności są następujące:
01-U upośledzenie umysłowe
02-P choroby psychiczne
03-L zaburzenia głosu,mowy i choroby słuchu
04-O choroby narządu wzroku
05-R upośledzenie narządu ruchu
06-E epilepsja
07-S choroby układu oddechowego i krążenia
08-T choroby układu pokarmowego
09-M choroby układu moczowo-płciowego
10-N choroby neurologiczne
11-I inne,w tym schorzenia:endokrynologiczne,metaboliczne,zaburzenia enzymatyczne,choroby zakaźne i odzwierzęce,zeszpecenia,choroby układu krwiotwórczego
12-C całościowe zaburzenia rozwojowe
Schorzenia specjalne na które przysługuje większe dofinansowanie z PFRON to:
01-U upośledzenie umysłowe
02-P choroby psychiczne
04-O tylko stopień umiarkowany i znaczny
06-E epilepsja
12-C całościowe zaburzenia rozwojowe
Stopień niepełnosprawności orzeka się na czas określony lub na stałe.W orzeczeniu może być podany więcej niż jeden symbol niepełnosprawności,nie może ich być jednak więcej niż trzy.Każdy z symboli w orzeczeniu musi stanowić samodzielną przyczynę niepełnosprawności niezależnie od pozostałych.W orzeczeniach wydawanych przed 2003 r.symbole przyczyn niepełnosprawności zapisane były w innej formie.Jeśli jednak orzeczenie było wydane na stałe,to jest ono w dalszym ciągu ważne.Tylko w niektórych sytuacjach wymagane jest ponowne stanięcie na komisji,aby móc skorzystać z niektórych uprawnień,np.uzyskanie prawa do karty parkingowej.

Miejsce parkingowe dla osoby niepełnosprawnej

Wiele osób niepełnosprawnych ma ciągłe kłopoty ze znalezieniem miejsca do parkowania na choćby swoim podwórku.Nie każdy jednak wie,że może się starać o wyznaczenie„koperty”pod swoim budynkiem lub w jego pobliżu.Możliwość wyznaczenia miejsca postojowego dla osoby niepełnosprawnej następuje zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.Prawo o ruchu drogowym(jedn.tekst Dz.U.z 2012 r.poz.1137 ze zm.)po szczegółowej ocenie ogólnej liczby miejsc do postoju i ilości już dostępnych miejsc zastrzeżonych.Miejsce postojowe oznacza się znakami pionowymi:D-18a„parking miejsce zastrzeżone”z tabliczką T-29„tabliczka informująca o miejscu przeznaczonym dla pojazdu samochodowego uprawnionej osoby niepełnosprawnej o obniżonej sprawności ruchowej”,oraz poziomymi:P-20„koperta”wraz z P-24„miejsce dla pojazdu osoby niepełnosprawnej”.Pierwszym krokiem przy staraniu się o wyznaczenie miejsca jest ustalenie,kto zarządza ruchem na drodze,przy której miałoby się znaleźć miejsce na„kopertę”.Można to zrobić dzwoniąc do Urzędu Dzielnicy,Gminy lub Zarządu Dróg Miejskich,pisząc maila z takim zapytaniem lub osobiście udając się do tychże instytucji.Kiedy już ustalimy,kto zarządza ruchem na drodze,trzeba sporządzić wniosek zawierający informacje na temat lokalizacji wybranego miejsca parkingowego oraz uzasadnienie takiej potrzeby.Do złożenia wniosku nie potrzebna jest karta parkingowa,można jednak dołączyć jej kopię(może to bowiem stanowić dodatkowe uzasadnienie).Kopię złożonego pisma warto zachować jako dowód złożenia.Powinny się na niej znaleźć pieczątka urzędu i data złożenia.Po tych czynnościach pozostaje już tylko czekać na odpowiedź z urzędu.Zwykle to wystarczy,aby miejsce zostało wyznaczone.Nie zawsze jednak wniosek zostaje rozpatrzony pozytywnie.Odmowa może nastąpić np.wtedy,gdy wskazana lokalizacja miejsca parkingowego może zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego lub ruch ten utrudniać.Warto pamiętać,że w przypadku„kopert”wyznaczanych poza drogami publicznymi,np.wewnątrz osiedla,decyzję o ich utworzeniu podejmuje zarządca terenu lub jego właściciel.Można zatem wystąpić ze stosownym wnioskiem do właściciela konkretnego terenu,np.do wspólnoty mieszkaniowej.W przypadku otrzymania decyzji odmownej dot.utworzenia„koperty”można na drodze sądowej dochodzić od wspólnoty wydzielenia miejsca parkingowego.Koszty oznaczenia„koperty”ponosi w całości zarząd drogi(gdy jest to droga krajowa,wojewódzka,powiatowa lub gminna)lub na zarządcy drogi,właścicielu terenu(gdy jest to droga wewnątrzosiedlowa,na terenie spółdzielni albo wspólnoty mieszkaniowej).Procedura nie jest skomplikowana i warto podjąć te zabiegi,aby móc cieszyć się wygodnym miejscem.

Niska samoocena u osób niepełnosprawnych

Dzisiejsze media pokazują ludzi przebojowych,ambitnych i pewnych siebie.Te atuty osobowości są gwarancją pasma sukcesów w życiu prywatnym i zawodowym.W codziennym życiu osób niepełnosprawnych jest zupełnie inaczej niż widzimy to na szklanym ekranie.Choroba jest w wielu przypadkach przyczyną poczucia niskiej wartości człowieka,ponieważ nie zawsze realizuje się w życiu zawodowym i społecznym.
Rola samooceny w życiu człowieka
Samoocena jest postawą wobec samej siebie.Ma ona wpływ na nastrój,zachowanie osobiste i społeczne każdego człowieka.Podstawą samooceny jest wiedza o własnej osobie,która powstaje na podstawie sądów i opinii.Dotyczą one właściwości fizycznych,psychicznych i społecznych.W samoocenie wyróżnia się dwie postawy:samoakceptację i samoodtrącenie.Osoby,które akceptują siebie mają wysokie mniemanie o sobie oraz cechują się pewnością siebie.Taka postawa pozwala na realizację śmiałych zamierzeń mimo napotykanych trudności.Te osoby wiele w życiu osiągają,potrafią wykorzystać swój potencjał,są przebojowe i śmiało patrzące w przyszłość.Wybór postawy zależy od opinii osób,które mają jakieś znaczenie w życiu osoby niepełnosprawnej np.rodzina,przyjaciele.
Przyczyny niskiej samooceny
Niska samoocena(samoodtrącenie)łączy się z poczuciem doznanej krzywdy.Osoba cechująca się poczuciem niższości widzi w swoim życiu same porażki,negatywne działania,ma do życia pesymistyczne nastawienie i brak jej wiary we własne możliwości.Taką postawę przejawiają niektóre osoby niepełnosprawne,osoby po nagłych wypadkach i przewlekle chore.Te osoby uważają się za małowartościowe,gdyż nie są aktywne zawodowo i nie spełniają wyznaczonych im ról społecznych.Są apatyczni ze skłonnościami do stanów depresyjnych.
Jak pokonać samego siebie?
Aby zmienić negatywne nastawienie do wszelkich działań należy robić to,co najlepiej Nam wychodzi,to co lubimy robić najbardziej,coś co daje uczucie przyjemności.Pomocą w dążeniu do zmiany negatywnej postawy będzie zmiana toku pesymistycznego myślenia.Dobrym sposobem jest założenie konkretnego działania i uporczywe dążenie do celu.Pozytywne efekty daje np.rehabilitacja,uczestniczenie w kursach lub innych zajęciach dających widoczne rezultaty.Nie należy porównywać się z innymi, ponieważ zawsze znajdą się lepsi.Porównywać trzeba własne osiągnięcia i oceniać swoje wyniki dotychczasowej pracy.Pomocni tu będą pozytywnie myślący ludzie.Ich obecność pomoże zobaczyć inne oblicza zdarzeń.Przykłady ludzi,którzy przeszli podobne etapy choroby i rehabilitacji mogą mieć pozytywny wpływ na dokonanie zmian w dotychczasowym życiu.

Podróż samolotem osoby niepełnosprawnej

Coraz bliżej wakacje.Wiele osób myśli już o tym,gdzie spędzi swój wyczekiwany urlop.Podobnie jest w przypadku osób niepełnosprawnych.Wyjazdy wiążą się jednak z tym,że trzeba wybrać odpowiedni środek transportu.Co,jeśli wybierzemy podróż samolotem?Co warto wiedzieć,będąc osobą niepełnosprawną i planując podróż samolotem?Na początek trzeba zaznaczyć,że linie lotnicze nie mogą odmówić zabrania na swój pokład osoby niepełnosprawnej ruchowo,mentalnie czy sensorycznie.Co więcej,jest szereg praw,które przysługują osobie niesprawnej podczas podróży samolotem.Gwarantują to przepisy zawarte w rozporządzeniu UE nr 1107/2006 z dnia 5 lipca 2006 o prawach pasażerów niepełnosprawnych i o ograniczonej mobilności.Warto wiedzieć,że pomoc udzielona osobie niepełnosprawnej zarówno na lotnisku,jak i w samolocie jest bezpłatna.Na jaką zatem pomoc może liczyć niepełnosprawny pasażer linii lotniczych?
Może liczyć na:
  • pomoc podczas przemieszczenia się z wyznaczonego punktu do miejsca odprawy
  • pomoc przy dokonywaniu odprawy i nadawaniu bagażu
  • pomoc przy przemieszczeniu się z miejsca odprawy do samolotu wraz z wypełnieniem procedury emigracyjnej,celnej i bezpieczeństwa
  • wejście na pokład samolotu przy wykorzystaniu wind,wózków inwalidzkich lub innej potrzebnej pomocy
  • pomoc przy przemieszczeniu się od drzwi samolotu do konkretnego miejsca na lotnisku
  • pomoc przy przechowywaniu i pobieraniu bagażu w samolocie
  • pomoc przy przemieszczeniu się z konkretnego miejsca na lotnisku do drzwi samolotu
  • pomoc przy zejściu z pokładu samolotu przy wykorzystaniu wind,wózków inwalidzkich lub innej potrzebnej pomocy
  • pomoc przy przemieszczaniu się z samolotu do hali bagażowej i przy odbiorze bagażu wraz z dopełnieniem procedury imigracyjnej,celnej i bezpieczeństwa
  • pomoc w przemieszczeniu się z hali bagażowej do konkretnego punktu
  • pomoc przy lotach tranzytowych
  • pomoc przy przemieszczaniu się do toalety
Jeśli osoba niepełnosprawna chce podróżować sama,musi umieć samodzielnie skorzystać z toalety,samodzielnie spożywać posiłek i samodzielnie zaaplikować sobie odpowiednie lekarstwa.Osoby niepełnosprawne muszą być również zdolne samodzielnie założyć i korzystać z maski tlenowej.Jeśli osoba niepełnosprawna nie jest w stanie wykonać któreś z wymienionych czynności,musi podróżować pod opieką drugiej osoby(która ma ukończone 16 lat).Linie lotnicze umożliwiają przewóz wózków inwalidzkich.Jeśli wózek przekracza rozmiary pozwalające na swobodny przejazd na pokładzie samolotu,musi on zostać nadany jako bagaż rejestrowany do luku samolotu.Jest to jednak usługa bezpłatna.W przypadku wózków elektrycznych trzeba podać informację,czy wózek posiada akumulatory suche czy wypełnione płynnym elektrolitem.Obowiązek ustalenia czy akumulator jest rozlewający się czy nie rozlewający się należy do konkretnej linii lotniczej.Ważne jest,że linie lotnicze nie mogą żądać opłaty za pakowanie takich akumulatorów.Należy również podać czy wózek się składa.Osoby niepełnosprawne i te z ograniczoną sprawnością ruchową wchodzą na pokład samolotu jako pierwsze i opuszczają go jako ostatnie.Mają też prawo do wybrania sobie miejsca,w którym będą mogły odpowiednio spędzić lot.Wybór jest jednak ograniczony wymogami bezpieczeństwa.Osoby niewidome i niedowidzące korzystające z pomocy psa przewodnika mogą bezpłatnie przewieźć go na pokładzie samolotu.Wymagane jest poświadczenie weterynaryjne dotyczące takiego psa oraz  dokument potwierdzający jego status psa przewodnika,kaganiec i uprzęż.Linia lotnicza nie może odmówić przyjęcia psa przewodnika na pokład,jeśli pies ma wszystkie potrzebne oznakowania i poświadczenia.Podróż samolotem osoby niepełnosprawnej jest zatem jak najbardziej możliwa.Jeśli dodatkowo przygotujemy się do niej odpowiednio wcześnie,może okazać się bardzo przyjemna i niekłopotliwa.Pozostaje tylko liczyć na pomyślne wiatry.

Podróż pociągiem osoby niepełnosprawnej

Jeśli jesteś osobą niepełnosprawną i wybierasz się w podróż pociągiem,musisz wiedzieć na jaką pomoc ze strony przewoźnika możesz liczyć.Jest kilka informacji,które powinieneś wiedzieć przed wyruszeniem w podróż.
Ulgi w opłatach za bilet
Osoby niepełnosprawne wybierające się w podróż środkami transportu PKP uprawnione są do refundowanych przez budżet państwa ulg ustawowych,pod warunkiem posiadania odpowiednich dokumentów.Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 października 2002 r.określa rodzaje dokumentów uprawniających do korzystania przez osoby niepełnosprawne z określonych zniżek.Przed zakupem biletu z ulgą ustawową warto zapoznać się ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi konkretnych ulg.Zakup biletu możliwy jest też bezpośrednio u konduktora.Zwykle za taką opcję pobierana jest opłata,jednak konduktor nie pobierze jej,jeśli kupujący jest osobą niepełnosprawną lub o ograniczonej sprawności ruchowej.Warunkiem jest okazanie konduktorowi podczas zakupu biletu dokumentu stwierdzającego niepełnosprawność.Z takiego obowiązku zwolnione są osoby z widoczną niesprawnością fizyczną(stałą lub czasową).Wyjątkiem są pociągi kategorii Express InterCity Premium(EIP),gdzie tylko osoby niepełnosprawne poruszające się na wózkach mają możliwość zakupu biletu u konduktora na pokładzie pociągu bez opłaty za jego wystawienie.
Pomoc na dworcach
Osoba niepełnosprawna może uzyskać pomoc przy wsiadaniu i wysiadaniu z pociągu lub przesiadaniu się do pociągu skomunikowanego,jeśli na stacjach obecny jest personel.
O potrzebie udzielenia takiej pomocy należy poinformować:
  • całodobowo:telefonicznie na numer telefonu:19757 lub +48223919757
  • całodobowo:za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego dostępnego na stronie PKP
  • w godzinach pracy Centrum Obsługi Klienta
co najmniej na 48 godzin przed rozpoczęciem podróży.
Centra Obsługi Klienta mieszczą się w następujących lokalizacjach(stan na 24.05.2016 r.):
  • Dworzec Gdańsk Główny(ul.Podwale Grodzkie 1,80-895 Gdańsk),czynny codziennie w godz.08:40-20:00
  • Dworzec Poznań Główny(ul.Dworcowa 2,61-801 Poznań),czynny codziennie w godz.08:15-19:35
  • Dworzec Wrocław Główny(ul.Piłsudskiego 105,50-085 Wrocław),czynny codziennie w godz.07:50-19:10
  • Dworzec Warszawa Centralna(Al.Jerozolimskie 54,00-024 Warszawa),czynny codziennie 09:10-20:30
  • Dworzec Katowice(Pl.Szewczyka 2 40-098 Katowice),czynny codziennie w godz.07:30-18:50
  • Dworzec Kraków Główny(ul.Pawia 5a,31-154 Kraków ),czynny codziennie w godz.09:00-20:20
  • Dworzec Szczecin Główny(ul.Kolumba 1,70-035 Szczecin),czynny pn-czw.sob:09:15-17:40 pt,niedz:08:15-17:40
W zgłoszeniu należy podać:
  • datę i godzinę podróży
  • telefon kontaktowy
  • stacje:wyjazdu i przyjazdu lub stację przesiadki z informacją,na jakiej stacji potrzebna jest pomoc
  • rodzaj niepełnosprawności
  • czas i miejsce spotkania z pracownikami pomocy
i opcjonalnie:
  • numer wagonu i numer miejsca(w przypadku pociągu/wagonu z rezerwacją miejsc)
  • informację o tym,czy podróż odbywa się z osobą towarzyszącą/opiekunem;psem przewodnikiem/asystującym
  • wszelkie inne przydatne informacje(np.rodzaj bagażu)
Warto też wiedzieć,że organizatorzy przejazdów grupowych,w których grupach będą podróżowały osoby niepełnosprawne,powinni przed wyjazdem zgłosić przewoźnikowi potrzebę asysty lub/i zapewnienia odpowiedniego rodzaju taboru.

Podnośnik wannowy

Łazienka przystosowana do potrzeb osoby niepełnosprawnej powinna być wygodna w użytkowaniu i funkcjonalna,powinna też zapewniać bezpieczeństwo i intymność.Często w łazienkach osób niepełnosprawnych są zamontowane wanny,ale czy oznacza to,że nie ma już wtedy możliwości swobodnego skorzystania z łazienki?Otóż nie ponieważ na rynku dostępne są urządzenia ułatwiające dostanie się osoby niepełnosprawnej do wanny,bez konieczności„wnoszenia”jej przez drugą osobę do tejże wanny.Takim urządzeniem są podnośniki wannowe.Są one przeznaczone dla osób mających problemy ruchowe i nie mających na tyle siły aby wejść lub wyjść z wanny.Nadają się do każdej wanny.Jest to stabilne siedzisko z oparciem.Urządzenie zjeżdża z osobą do wanny,a następnie,po umyciu,unosi osobę z powrotem do krawędzi wanny.Podnośnik można w każdej chwili złożyć i schować.Posiada prosty system sterowania wodoszczelnego pilota.Opcją wyposażenia może być dysk przesuwno-obrotowy,pozwalający na jeszcze bardziej komfortowe korzystanie z urządzenia.Pilot posiada dwa przyciski do sterowania pracą:góra-dół oraz diodę informującą o stanie naładowania akumulatora.Pokrycie jest łatwe w utrzymaniu czystości i estetyczne,higieniczne,z powierzchnią łatwą do utrzymania czystości.Podnośnik jest wodoszczelny,bez obaw można używać go w kontakcie z wodą.Podnośnik jest w stanie podnieść osobę do 150 kg.Wszystko zależy jednak od tego,jaki podnośnik wybierzemy.Warto na to zwrócić uwagę kupując urządzenie.
Zalety podnośnika wannowego:
  • duża stabilność i bezpieczeństwo użytkowania w wannie
  • duża wysokość podnoszenia
  • niewielkie rozmiary po złożeniu
  • niewielka masa przy możliwości znacznego obciążenia
  • prosty montaż/demontaż urządzenia
Wady podnośnika wannowego:
  • zasilanie akumulatorowe
  • długi czas ładowania
Na zakup takiego podnośnika można uzyskać dofinansowanie ze środków PFRON.Dofinansowania obsługiwane są przez jednostki samorządowe(PCPRy i MOPRy).O dofinansowanie mogą się ubiegać osoby niepełnosprawne posiadające aktualne orzeczenie o niepełnosprawności,bądź inne równoważne orzeczenie,zamieszkujące na terenie danego miasta.Zakres udzielanej pomocy może się różnić w poszczególnych Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie/Miejskich Ośrodkach Pomocy Rodzinie.Wnioski rozpatrywane są wg kolejności wpłynięcia do urzędu,co oznacza,że kto pierwszy ten lepszy,więc najlepiej taki wniosek złożyć na samym początku roku.

Podnośniki domowe

Podnośniki domowe przeznaczone są do przemieszczania i transportu osób niepełnosprawnych w warunkach domowych.Znajdują zastosowanie w codziennych czynnościach i ułatwiają pomoc osobie niepełnosprawnej.Osoba pomagająca osobie niepełnosprawnej w przemieszczaniu,dzięki podnośnikowi jest w stanie wykonać czynności bez konieczności użycia siły.Użycie takiego urządzenia zapewnia pełne bezpieczeństwo obu stronom.Przemieszczanie podnośnikami osoby niepełnosprawnej odbywa się zwykle w pozycji siedzącej lub półsiedzącej.Wszystko zależy tutaj od potrzeb osoby niepełnosprawnej i sposobu zaczepienia siedziska.Podnośnik można zastosować w najróżniejszych sytuacjach,np.podczas przemieszczania z łóżka i na łóżko,z wanny i do wanny,z wózka i na wózek,z podłogi i na podłogę,z toalety i na toaletę oraz w inne miejsca w zależności od potrzeb.
Można wyróżnić 3 rodzaje podnośników domowych:
  1. Podnośniki ścienne
  2. Podnośniki sufitowe
  3. Podnośniki jezdne
Podnośniki ścienne dają możliwość używania jednego urządzenia w kilku pomieszczeniach.Podstawy urządzenia zamontowane są w różnych miejscach.Resztę można dowolnie przenosić.Podnoszenie i opuszczanie odbywa się zwykle za pomocą pilota sterującego.Nie wymagają remontów w mieszkaniu.Idealnie sprawdzają się zarówno w ciasnych,jak i dużych pomieszczeniach.
Przykłady podnośników ściennych to modele:
  • Meva lifter
  • Q140
  • Sigma
Podnośniki sufitowe zawiesza się na specjalnie do tego przeznaczonych szynach przytwierdzanych bezpośrednio do sufitu niezależnie od rodzaju stropu.Są niewielkich rozmiarów,przez co nie zajmują dużo miejsca.Zwykle wyposażone są w siedzisko,awaryjny przycisk alarmowy i włącznik opuszczania.Ich maksymalny udźwig wynosi do 130 kg.
Przykłady podnośników sufitowych to modele:
  • Altair
  • Pocket Hoyer
  • HeliQ
  • Lifter
  • Luna
  • Roomer S
Podnośniki jezdne dzięki układowi jezdnemu zapewniającą łatwe jego przesuwanie.Wygodny w użyciu ze względu na możliwość bezpośredniego transportowania osoby niepełnosprawnej z miejsca na miejsce.Sterowanie nimi odbywa się za pomocą specjalnej korby lub pilota.
Przykłady podnośników jezdnych to modele:
  • Meva mini
  • AKS Foldy
  • Atlas–S
  • SunLift
  • Eagle 620

Podnośniki basenowe

Wkrótce koniec lata.Z jezior,mórz i rzek wszyscy zwolennicy pływania przeniosą się na baseny.Ale co zrobić,kiedy nie jesteśmy w pełni sprawni,mamy problemy z samodzielnym wejściem do wody,a uwielbiamy wodne kąpiele?Z pomocą mogą przyjść podnośniki basenowe,których musimy szukać na interesujących Nas kąpieliskach.Podnośnik basenowy przeznaczony jest dla osób niepełnosprawnych i starszych,które pragną korzystać z basenu i nie mogą samodzielnie się do niego dostać.Zwykle jest to siedzisko z oparciem,które zjeżdża z osobą do basenu.Po zakończeniu wizyty w basenie,unosi osobę z powrotem na brzeg.Taki podnośnik nie zajmuje zwykle dużo przestrzeni.Jest bezpieczny zarówno dla osób obsługiwanych jak i obsługujących.Gdy jest nie używany może zostać schowany np.w magazynie czy innym miejscu przechowania.Na rynku dostępnych jest wiele modeli takich podnośników.Tutaj zostaną opisane tylko niektóre z nich.
Podnośnik basenowy MET 400
Udźwig:120 kg lub 150 kg.Masa własna:170 kg.Wysokość podnoszenia:1,10 m.Posiada cztery kółka(w tym dwa obrotowe),które pozwalają na proste nim manewrowanie.Stabilizujące podnóżki dają gwarancję bezpiecznego osadzenia urządzenia.Sterowanie podnośnikiem odbywa się za pomocą pilota przyciskowego,dzięki czemu obsługa podnośnika nie wymaga pomocy opiekuna.Urządzenie posiada też składane podłokietniki,regulowany podnóżek i siedzisko,które można zdemontować.
Podnośnik basenowy Handi-Move 3200
Udźwig:135 kg.Masa własna:44 kg.Wysokość podnoszenia:1880 mm.Podnośnik zasilany jest akumulatorowo.Został wykonany ze stali nierdzewnej pomalowanej proszkowo.Urządzenie obsługuje się za pomocą dwóch pneumatycznych przycisków.Jego zaletą jest mały rozmiar,dzięki czemu nie zajmuje dużo przestrzeni.Dla większej wygody pilot sterujący posiada podstawowe funkcje„góra/dół”.
Podnośnik basenowy Delfin
Udźwig:110 kg(w zależności od ciśnienia wody)Wysokość podnoszenia:167 cm.Urządzenie napędzane jest za pomocą ciśnienia wody z instalacji wodnej budynku.Montowane jest do podłoża i ściany basenu.Wykonany został ze stali nierdzewnej.Posiada obrotowe krzesełko,które ułatwia wsiadanie i wysiadanie z brzegu basenu.Zaopatrzony jest w napęd hydrauliczny.Opisane zostały 3 modele podnośników,jednak jak zostało wspomniane na początku,modeli jest znacznie więcej.Przed wybraniem się na basen,warto skontaktować się z wybraną jednostką i zapytać czy posiadają urządzenie do transportu osoby niepełnosprawnej do i z basenu.Jeśli tak nie pozostaje nic innego,jak tylko korzystać z tych możliwości.

Przyjazny dom

Dom to przestrzeń,w której żyjemy.Każdemu zależy na tym,aby w domu czuć się swobodnie.Szczególnie ważne jest to w przypadku osób niepełnosprawnych.Jednak często mieszkanie,które powinno być dla nich wygodne,stawia wiele wyzwań.Na rynku jednak pojawia się coraz więcej nowości technologicznych,które sprawią,że wiele czynności nie będzie już uciążliwych.Dostosowanie mieszkań do potrzeb osoby niepełnosprawnej to sprawia priorytetowa dla tych osób.Dla osoby sprawnej zautomatyzowanie domu to często dodatkowy gadżet,co prawda sprawiający wiele wygody,jednak nie niezbędny.W przypadku osoby niepełnosprawnej często jest to uzyskanie odpowiednich standardów życia.
Zdalne sterowanie żaluzjami i roletami
KNX/EIB urządzenie służące do sterowania roletami,żaluzjami,oknami,bramami.Sterowanie centralne i z dowolnego miejsca oraz możliwość zaprogramowania automatycznych zdarzeń,zapewniają użytkownikowi komfort i bezpieczeństwo.Po wyjściu domowników zamykają się rolety zewnętrzne,zasłony w pokojach podnoszą się,obniża się temperatura,wentylacja ustawia się na minimalną moc.Użytkownik zostanie poinformowany sygnałem ostrzegawczym o wykryciu niezamkniętego okna lub rolety antywłamaniowej.Primo Touchscreen ECU pilot dotykowy,dzięki któremu można kontrolować m.in.rolety,ale i inny sprzęt domowy jak np.telewizor,sprzęt hi fi,telefon,interkom.Urządzenie posiada ponad 180 opcji.Łatwo zamontować je przy wózku inwalidzkim.Fibaro FGRM-222 umożliwia sterowanie w sieci z-wave roletami,markizami,żaluzjami,bramami.Możliwe jest dokładne pozycjonowanie rolety oraz w przypadku żaluzji precyzyjne sterowanie lamelkami.Urządzenie posiada zasięg  do ok.50 metrów w terenie otwartym i do ok.30 metrów w budynkach.
Zdalne włączanie urządzeń elektronicznych
Belkin WeMo służy do sterowania domowymi urządzeniami elektronicznymi za pomocą iPhone’a,iPada lub iPoda touch.Za jego pomocą można włączyć lub wyłączyć lampę,wentylator czy sprzęt stereo.Urządzenie daje możliwość zaplanowania włączenia lub wyłączenia sprzętu.LX-Switch umożliwia sterowanie bramami,drzwiami,oświetleniem i instalacjami HVAC za pomocą połączenia telefonicznego(CLIP)lub SMS.Urządzenie rozpoznaje połączenia z numeru autoryzowanego użytkownika,natychmiast odrzuca je i wykonuje wybraną czynność.Może też wysłać sygnał potwierdzający otrzymanie i wykonanie polecenia.SmartPlug SP-1101W umożliwia zdalne włączanie i wyłączanie urządzeń elektronicznych w domu.Można go w prosty sposób skonfigurować za pomocą smartfonu lub tabletu.Daje możliwość na zapisanie harmonogramu automatycznego włączania i wyłączania urządzeń,dzięki czemu można zmniejszyć zużycie energii.SmartPlug działa w zasięgu do 10 metrów.
Zdalne sterowanie ogrzewaniem
Smart 868 przeznaczony jest dla tych,którzy będą sterować ogrzewaniem podłogowym(wodnym lub elektrycznym) i grzejnikami elektrycznymi.Urządzenie umożliwia automatyczne ustawienie pracy w zależności od pory dnia i dnia tygodnia.Posiada bezprzewodowy czujnik temperatury.Umożliwia ustawienie programów utrzymujących wskazane temperatury,gdy pomieszczenia nie są używane.Posiada też czujnik wilgotności powietrza.Eq-3 Max urządzenie daje możliwość sterowania ogrzewaniem za pośrednictwem Internetu przy użyciu komputera lub aplikacji na smartphona.Użytkownik może ustawiać programy na poszczególne dni lub grupy dni(do trzynastu możliwych przełączeń na dzień).Urządzenie posiada wbudowaną funkcję„urlopu”.Zasilane jest bateriami.xComfort urządzenie dające możliwość kontrolowania z jednego miejsca ogrzewania,światła czy klimatyzacji.Sterowanie odbywa się z poziomu komputera lub telefonu.Czujniki systemu pozwalają na monitorowanie stanu temperatury w pomieszczeniu,detekecję zalania,dymu,bądź ruchu.Sterowanie odbywa się poprzez wysyłanie sygnałów do odbiorników,które sterują właściwymi urządzeniami takimi jak np.piece C.O,oświetlenie,silniki do rolet lub bram garażowych.
Pokonywanie schodów
Schodołazy to transportery schodowe,które można zamontować w różnych miejscach.Dzięki szybkiemu składaniu i lekkiej konstrukcji są bezproblemowe w przewozie np.samochodem.Sprawdzają się w przypadku,gdy nie ma możliwości montażu innego urządzenia do transportu osób niepełnosprawnych.Nie wymagają instalacji na stałe.Krzesełka schodowe zajmują mało miejsca na schodach,są łatwe w użyciu i mają elegancki wygląd.Zaopatrzone są w tzw.system łagodnego startu i stopu,czyli delikatne ruszanie i zatrzymywanie.Siedzisko obraca się pod kątem 90 stopni,dzięki czemu wsiadanie i zsiadanie z krzesełka jest ułatwione.Podnośniki i platformy schodowe sprawdzają się w sytuacjach,kiedy nie ma możliwości montażu długiej rampy podjazdowej.Mogą być montowane zarówno wewnątrz,jak i na zewnątrz budynku.Wszystkie wymienione urządzenia są niezwykle użyteczne,ponieważ dają osobie niepełnosprawnej poczucie komfortu i wygody we własnym mieszkaniu.Warto rozważyć wyposażenie mieszkania w te urządzenia.Trzeba tylko wybrać z tych dostępnych na rynku takie,które najlepiej sprawdzą się w Naszym wypadku.Później pozostaje już tylko cieszyć się ułatwieniami.

Przyjazna kuchnia

Kuchnia,podobnie jak inne pomieszczenia w domu,powinna być przyjazna i dostępna dla wszystkich domowników.Szczególnie, gdy w domu jest osoba niepełnosprawna,warto spróbować przygotować kuchnię tak,aby swoboda takiej osoby nie musiała zostać ograniczona.
Okucia meblowe
Wspomagają otwieranie i zamykanie przejść między pomieszczeniami i frontów meblowych.Charakteryzują się one bezszelestnym ruchem.Skrzydła,pod wpływem delikatnego pchnięcia,poruszają się w określonym kierunku.W przypadku szuflad warto zastosować prowadnice ze wspomaganiem otwierania,cichym domykaniem i pełnym wysunięciem.Istotne są też zawiasy i klapy wspomagające otwieranie.
Windy meblowe
Mogą być one sterowane elektrycznie.Mebel jest opuszczany do żądanej wysokości,dzięki zastosowaniu silnika.Zapewnia to wygodę sięgania.Na rynku dostępne są również opcje,które oprócz opuszczenia,pozwalają też na lekkie wysunięcie szafki.Dzięki temu osoba poruszająca się na wózku może bez problemów sięgnąć po znajdującą się na niej rzecz.
Windy do blatów
Regulują wysokość blatu meblowego,aby korzystanie z niego było możliwe również z pozycji siedzącej.Można z ich pomocą obniżyć blat,dzięki czemu łatwiej można skorzystać z niego osobie siedzącej na wózku.Gdy obniżenie nie jest już potrzebne można powrócić z blatem na żądane miejsce,podnosząc go do wymaganej wysokości.Sprawdza się to w przypadku,gdy w kuchni pracują zarówno osoba sprawna,jak i osoba poruszająca się na wózku.
Czujniki ruchu
Automatycznie zapalają światło w kuchni oraz w meblach(szafkach,szufladach).Nie ma konieczności przyciskania włącznika światła,co jest dużym ułatwieniem w przypadku osób z niesprawnymi dłońmi.Światło gasi się samoczynnie,jeśli zostanie tak zaprogramowane i czujnik nie wyczuje np.przez dłuższy czas ruchu w pomieszczeniu.
Sprzęty
„Inteligentna”kuchnia to także sprzęty,które łatwo można obsłużyć za pomocą smartfona.Piekarnik,lodówka,kuchenka,okap czy zmywarka wszystko te urządzenia są już dostępne w opcji,gdzie z użyciem Internetu możemy bez problemu je włączyć,wyłączyć czy nawet ustawić przypomnienie,że kończą się zapasy(jedzenia lub kapsułek do mycia).Wystarczy zaopatrzyć się w odpowiednie aplikacje na Naszym telefonie.Nic nie stoi na przeszkodzie,by uaktywnić urządzenie nad ranem i tuż po przebudzeniu poczuć np.zapach świeżo wypieczonego chleba.Wszystkie te rzeczy sprawiają,że praca w kuchni staje się przyjemnością.Dzięki nim nawet osoba niepełnosprawna nie musi już czuć się w kuchni obco i nieswobodnie.

Przyjazna łazienka

Kolejnym pomieszczeniem w domu,które warto przygotować tak,aby swobodnie mogła z niego korzystać osoba niepełnosprawna,jest łazienka.To pomieszczenie również warto uwzględnić podczas projektowania wyposażenia.
Sanitariaty
Toaleta powinna być usytuowana nieco wyżej niż standardowo.Sugeruje się,że powinna to być wysokość 48 cm.Można zastosować kompakt wc lub podwieszaną miskę.Deska do wc powinna posiadać wycięcie.Warto też,aby była wyposażona we wzmocnione metalowe zawiasy gwarantujące solidnie osadzenie deski.Ciekawym rozwiązaniem jest też deska wc z funkcją bidetu.Przycisk spłukujący powinien być na wysokości nie większej niż 120 cm(dobrym rozwiązaniem są również automatyczne systemy spłukujące).Umywalka szerokość umywalki powinna mieć 60 cm.Wysokość blatu umywalki to maksimum 80 cm.Aby umożliwić osobie na wózku podjazd pod umywalkę,warto aby była ona odpowiednio wyprofilowana i nie posiadała„kolanka”.Bateria umywalkowa powinna posiadać dźwignię do włączenia wody,przycisk lub sensor elektroniczny.Prysznic zamiast kabiny prysznicowej i brodzika,warto pomyśleć o odpowiednio wydzielonym miejscu na podłodze.Pozwoli to na swobodny dostęp do prysznica osobie poruszającej się na wózku.Prysznic warto wyposażyć w siedzisko,zamontowane w sposób umożliwiający przesiadanie się z wózka oraz uchwyt lub drabinkę.Wanna aby zapewnić swobodny dostęp do niej na całej długości,powinno się pozostawić przy niej wolną przestrzeń.Na wannie warto zamontować deskę,na której można usiąść.Pomocne mogą okazać się dwie poręcze pozioma i pionowa.
Kafelki
Terakota powinna być antypoślizgowa,glazura powinna być gładka(co umożliwia łatwe utrzymanie łazienki w czystości).Warto również zaopatrzyć się w maty antypoślizgowe.
Podnośniki
Podnośniki wannowe przeznaczone dla osób,które mają problemy ruchowe i nie mają wystarczająco siły,aby wejść lub wyjść z wanny.Nadają się do każdego rodzaju wanny.Sterowanie urządzeniem odbywa się za pomocą wodoszczelnego pilota.Pokrycie jest łatwe w utrzymaniu czystości.Urządzenie jest wodoszczelne.Udźwig takiego podnośnika wynosi do 150 kg.Więcej na stronie: http://dla-niepelnosprawnych.pl/podnosnik-wannowy/.Podnośniki ścienne ich podstawy zamontowane są w różnych miejscach w mieszkaniu.Resztę można dowolnie przenosić.Sterowanie urządzeniem odbywa się zwykle za pomocą pilota sterującego.Więcej na stronie:http://dla-niepelnosprawnych.pl/podnosniki-domowe/#more-633.Podnośniki sufitowe zawieszane są na specjalnych szynach przytwierdzanych do sufitu.Zwykle wyposażone są w siedzisko,awaryjny przycisk alarmowy i włącznik opuszczania.Udźwig takiego podnośnika wynosi do 130 kg.Podnośniki jezdne posiadają układ jezdny,dzięki czemu można je łatwo przesuwać.Sterowanie odbywa się tu za pomocą specjalnej korby lub pilota.
Sprzęty
Pralka ostatnio pojawiła się nowa technologia.Jest nią inteligentna pralka.Dzięki połączeniu internetowemu zaprogramowana pralka włączy i wyłączy się w wybranym przez Nas momencie.Cały proces prania można monitorować na smartfonie lub tablecie.Gdy pranie się zakończy,zostanie przesłany komunikat.Zakup inteligentnej pralki jest dobrym rozwiązaniem zarówno dla niepełnosprawnych jak i sprawnych osób,ponieważ pomaga zaoszczędzić dużo czasu,którego i tak ciągle brakuje.Włączniki światła dzięki„inteligencji cyfrowej”nowe technologie pozwalają sterować nie tylko światłem,ale niemal każdym urządzeniem zasilanym elektrycznie.Do obsługi światła stosuje się różnego typu wyłączniki światła(na przykład pojedyncze,podwójne,schodowe,krzyżowe).Włączniki mogą mieć różną konstrukcję.Dostępne są zarówno tradycyjne(mechaniczne),jak i dotykowe włączniki.Ich koszt waha się od kilku do kilkuset złotych.

eFOLDI składany skuter

Trzy możliwości w jednym urządzeniu walizka,krzesło,skuter daje eFoldi.eFoldi to dzieło stworzone w Wielkiej Brytanii przez Jianmin oraz SumiWang,ojca i córkę,którzy zajmują się konstruowaniem różnego rodzaju wynalazków.Ze skutera elektrycznego urządzenie łatwo można przekształcić w krzesło,jak również walizkę.Całość powstała z myślą o ludziach starszych i niepełnosprawnych,którzy nie mogą się poruszać samodzielnie na większych dystansach.eFoldi,jako skuter może poruszać się z prędkością od 6 do 20 km/h.Maksymalna szybkość skutera to 32 km/h.Jeśli w danej chwili nie jest potrzebny,można go łatwo złożyć w walizkę,co ułatwia jego transport.W razie potrzeby,można go też bez większych problemów przekształcić w krzesło i wykorzystać na np.zatłoczonych dworcach lub lotniskach.eFoldi przewiduje korzystanie z niego osób o wadze do 100 kg.Rama urządzenia wykonana jest z połączenia aluminium i stali.Całość waży 19 kg.Skuter napędzany jest dwoma rodzajami baterii:AirSafe(24 V,4 Ah)lub FarReach(24 V,12 Ah).AirSafe ważą 1,1 kg i można je zabrać na pokład samolotów większości linii lotniczych.Pozwalają przejechać dystans 6-10 km.Ich pełne ładowanie trwa 1,5 godziny.FarReach ważą 2,7 kg i są przeznaczone do dalszych podróży.Pozwalają przejechać dystans 20-30 km(w zależności od rodzaju terenu i ciężaru pasażera).Ich pełne ładowanie trwa 4,5 godziny.Urządzenie posiada też inne mobilności ma wbudowane porty USB,które pozwalają podładować telefon lub tablet.eFOLDi ma kosztować od 1300 funtów.Do tego trzeba doliczyć przesyłkę koszt takiej przesyłki dla Wielkiej Brytanii,Stanów Zjednoczonych,Chin i Indii wynosi 50 funtów,natomiast do wszystkich innych krajów na całym świecie 199 funtów.Dodatkowo osoby z Wielkiej Brytanii,Stanów Zjednoczonych,Chin i Indii mają możliwość wcześniej umówić się na jazdę próbną.Więcej na stronie:http://www.efoldi.co.uk/

Robot OBI nakarmi osoby niepełnosprawne

Osoby niepełnosprawne zyskają teraz pomoc podczas jednej z bardzo istotnych czynności dnia codziennego.Spożywanie posiłków w przypadku niemożliwości wykonania tej czynności samodzielnie angażuje czas opiekuna.Istotny jest jednak nie tylko czas,ale i fakt,że karmienie przez drugą osobę jest oznaką całkowitej zależności od drugiej osoby.Specjaliści od robotyki z firmy Desin stworzyli robota,którego zadaniem jest karmienie osób niepełnosprawnych i sparaliżowanych.Robot ma kolor biały i jest średnich wymiarów.Został wyposażony w długie ramię,do którego dołączona jest łyżeczka.Łyżeczka wykonana jest z plastiku BPA i można ją bezpiecznie myć w zmywarce.Jego podstawę stanowi specjalny talerz podzielony na cztery strefy(każda strefa przeznaczona jest dla innego rodzaju pożywienia).Pożywienie nabierane jest przez ramię z łyżeczką i podawane do ust osoby karmionej.Obi nie jest w pełni samodzielny i musi być sterowany przez człowieka.Sterowanie odbywa się za pomocą przycisków,specjalnych sensorów,poduszki wyposażonej w sensory nacisku lub specjalnego sterownika obsługiwanego ustami.Urządzenie zasilane jest za pomocą wbudowanego akumulatora.Jego żywotność to cztery godziny.Dzięki temu rozwiązaniu osoby niepełnosprawne mogą spożywać posiłki,bez konieczności angażowania innych osób,poświęcając na jedzenie tyle samo czasu,co członkowie rodziny.Obi jest dostępny w sprzedaży na stronie producenta:https://meetobi.com/,a koszt jego zakupu wynosi 4500 dolarów.

Adaptacja samochodu dla osoby niepełnosprawnej

Przemieszczanie się samochodem może wcale nie być kłopotliwe dla osoby niepełnosprawnej,jeśli tylko ma przystosowane auto do swoich potrzeb.Dotyczy to zarówno pasażera,jak i samego kierowcy będącego osobą niepełnosprawną.
Pasażer niepełnosprawny
Siedzenie obrotowe umożliwia łatwiejsze wsiadanie i wysiadanie z auta.Pozwala odwrócić i wysunąć siedzenie poza obrys samochodu.Fotel ułatwiający wstawanie ułatwia wstawanie osobom z problemami np.mięśniowymi.Sterowanie odbywa się za pomocą pilota i dzięki siłownikom elektryczno-hydraulicznym.Regulacja wysokości fotela przydatne dla osób o niskim wzroście.Umożliwia uzyskanie komfortowej pozycji.Regulacja odbywa się elektrycznie.Pasy stabilizujące używane do przewozu osób,które wymagają większej stabilizacji ciała.Stosowane w połączeniu z fabrycznymi pasami bezpieczeństwa.Uchwyt drzwiowy pozwala na stabilne podparcie i łatwiejsze uniesienie ciała w momencie wsiadania/wysiadania.Wczepia się go w zaczep zamka umieszczonego na słupku drzwiowym samochodu.Uchwyt pomocniczy pomocny przy wsiadaniu do samochodów o wysokim zawieszeniu.Występuje w dwóch rozmiarach.Stopień pomocniczy w czasie jazdy schowany jest pod nadwoziem pojazdu.Wysuwany jest elektrycznie.Przydatny w samochodach typu van/minibus/bus.Zagłówek mocowany jest na uchwytach wózka inwalidzkiego z możliwością regulacji w dwóch płaszczyznach.Pasy mocujące wózek służą do przytwierdzenia wózka do podłogi samochodu.Zabezpieczają przewożoną na wózku osobę niepełnosprawną.Najazdy stosowane w celu umieszczania wózka w samochodzie.Składane są teleskopowo.Maksymalne obciążenie najazdów wynosi do 270 kg.Rampa łatwa w rozkładaniu i składaniu.Wykonana jest z aluminium.Po złożeniu zajmuje ok.190 mm przestrzeni ładunkowej.Dostępna w dwóch opcjach długości:2 m i 2,4 m.Maksymalny udźwig rampy wynosi 320 kg.Waga to w zależności od długości:29 kg i 32 kg.Podnośnik umożliwia przesiadanie się z wózka inwalidzkiego na fotel pasażera.Przykładem może być winda Invalift,Top Slider,Atlas-S Mini.Żuraw umożliwia umieszczenie wózka inwalidzkiego w bagażniku.Wózek zaczepiony do haka unoszony jest do góry za pomocą silnika elektrycznego nad próg bagażnika.Następne żuraw się obraca nad przestrzeń bagażnika i opuszcza wózek.
Kierowca niepełnosprawny
Ręczny gaz,hamulec i sprzęgło do manualnej skrzyni biegów dla kierowców z dysfunkcją kończyn dolnych.Pod kierownicą montowana jest dźwignia rurowa,która łączy w sobie funkcje sprzęgła,gazu i hamulca.Nie narusza to konstrukcji samochodu.Pozwala też na jazdę zdrowemu kierowcy.Ręczny gaz i hamulec do automatycznej skrzyni biegów pedał przyspieszenia obsługiwany jest przez manetkę motocyklową.Wskutek ruchu odpychającego dźwignię w kierunku tablicy rozdzielczej następuje wciśnięcie hamulca.Urządzenie wyposażone jest w blokadę mechaniczną hamulca roboczego,co umożliwia zablokowanie pedału w pozycji zahamowania bez odrywania ręki od dźwigni rurowej.Daje to możliwość manewrów takich jak zmiana biegu z pozycji drive na reverse czy ruszanie pod górę.Urządzenie nie narusza konstrukcji samochodu.Pozwala też na jazdę sprawnemu kierowcy.Sprzęgło ręczne dla kierowców z dysfunkcją lewej nogi.Obsługa odbywa się za pomocą dźwigni ręcznej,która blokuje się w pozycji maksymalnego wciśnięcia pedału sprzęgła.Całość zakończona jest obrotową rękojeścią.Urządzenie nie wymaga ingerencji w konstrukcję samochodu.Pedał gazu przeznaczony dla kierowców ze sprawną lewą nogą.Jest to dodatkowy,szeroki pedał.Można go jednak schować i drugi kierowca(sprawny)może prowadzić samochód w tradycyjny sposób.Kierunkowskazy przy dysfunkcji lewej górnej kończyny możliwe jest przełożenie kierunkowskazów na prawą stronę.Jest to dźwignia kierunkowskazu połączona z uchwytem na kierownicę.Dodatkowy uchwyt na kierownicę dla kierowców z porażeniem czterokończynowym.Posiada możliwość szybkiego demontażu.Może być w wykonaniu 2-pinowym lub 3-pinowym.Bagażnik dachowy na wózek inwalidzki wyposażony w elektryczną wciągarkę,służy do załadunku lekkich,składanych wózków inwalidzkich do bagażnika dachowego.Proces załadunku jest sterowany i nadzorowany z fotela samochodowego.Aby możliwe było zastosowanie tego rozwiązania,waga wózka nie może przekroczyć 20 kg,a jego maksymalne wymiary gabarytowe po złożeniu muszą wynosić 35×93 cm(szer.x wys.)Aby przystosować samochód do potrzeb osoby niepełnosprawnej,można zwrócić się o dofinansowanie.Dofinansowanie realizacji przystosowania odbywa się ze środków PFRON-u.Środkami dysponuje jednak PCPR/MOPR.Pisemne wnioski składa się w PCPR/MOPR właściwym dla miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej.