- 7% istotna jest zawartość merytoryczna przekazu wyrażona w słowach,
- 38% liczy się ton głosu i jego modulacja,intonacja,barwa,akcent,wysokość oraz szybkość mówienia,
- 55% o efekcie komunikatu decyduje komunikacja niewerbalna,mimika twarzy,postawa ciała,gestykulacja.
- Wyrazić swoje myśli,pragnienia i uczucia.
- Wymienić różnego rodzaju informacje.
- Uzyskać pomoc,akceptację i wsparcie.
- Zaspokoić swoje potrzeby oraz potrzeby partnera,np.potrzebę bliskości i więzi.
- Określić własną pozycję i wyrazić stosunek wobec partnera.
- Merytorycznej przekazywanie konkretnych faktów i precyzyjnych wiadomości,odbiorca może sprawdzić na tym poziomie naszą wiarygodność i prawdziwość podawanych treści.
- Emocjonalnej poprzez mowę ciała,postawę i tembr głosu wyraża wzajemny stosunek do siebie.
- Autoprezentacji to jak i co mówimy świadczy o tym co myślimy o rozmówcy,ale również forma i treść wypowiedzi świadczą o nas samych.
- Apel nadając wiadomość,mamy określone oczekiwania w stosunku do rozmówcy,chcąc skłonić go do podjęcia pewnych działań.
Pasażer taksówki zwraca się do kierowcy słowami"Mamy zielone światło".Przyjrzyjmy się znaczeniu tej wypowiedzi w różnych wymiarach:
Treść merytoryczna:Mamy zielone światło.
Emocje:Pasażer uważa,że jestem roztargniony.
Autoprezentacja:Pasażer uważa,że jest lepszym kierowcą ode mnie.
Apel:Muszę niezwłocznie ruszać.
TEMAT DO PRZEMYŚLEŃ
Spróbuj zastanowić się nad tym jakie znaczenia niosą ze sobą na pozór proste komunikaty,przypomnij sobie jakie wiadomości kierowałeś ostatnio do innych i jakie mogły mieć one sens,którego wcześniej nie uświadamiałeś/łaś sobie.W podobny sposób zastanów się nad komunikatami kierowanymi przez innych do ciebie.
Istnieje zestaw umiejętności niezwykle przydatnych w procesie porozumiewania się z drugim człowiekiem.Postawę,w której nastawieni jesteśmy na uważne słuchanie tego co ktoś ma nam do powiedzenia nazywamy aktywnym słuchaniem,a dobre zrozumienie kierowanych do nas treści jest podstawą skutecznego komunikowania.Do umiejętności zapewniających skuteczną wymianę informacji zaliczamy:
- Powtarzanie kluczowych słów słów,które mają naszym zdaniem szczególne znaczenie lub tych,których nie rozumiemy,podkreślając jednocześnie towarzyszące im wrażenia i uczucia.Nie możemy takich powtórzeń stosować zbyt często,ponieważ nasz współrozmówca może pomyśleć,że z niego żartujemy.
- Parafrazowanie czyli wyrażanie treści przekazywanych przez rozmówcę swoimi słowami w celu nakłonienia go do użycia precyzyjniejszych sformułowań i przybliżenia prawdziwego sensu wiadomości.
- Metoda bezpośrednia to proste przyznanie się do niezrozumienia treści wypowiedzi i prośba o wyjaśnienie,tego co jej autor chciał przekazać.
- Zadawanie pytań pomaga w uściśleniu szczegółów wypowiedzi,pytania otwarte niosą ze sobą więcej informacji,natomiast pytania zamknięte pozwalają na uzyskanie konkretnych informacji dotyczących danego zdarzenia.
- Zwróć się w kierunku mówiącego,utrzymuj kontakt wzrokowy.
- Zachowaj rozluźnioną i otwartą postawę ciała,bez zakładania rąk,zaciskania pięści itp.
- Potwierdzaj,że słuchasz,tego co mówi twój współrozmówca za pomocą wyrażających zrozumienie słów i wokalizy:tak,rozumiem,aha,yhm.
- Delikatnie zachęcaj rozmówcę do mówienia.
- Upewnij się,czy dobrze rozumiesz rozmówcę,stosując parafrazę,a więc powtórzenia swoimi słowami tego,co ktoś mówi używając zwrotów:"O ile cię dobrze zrozumiałem/łam","Z tego co mówisz rozumiem,że...","Słyszę,że mówisz."
- Odzwierciedlaj uczucia rozmówcy,co sprawia,że czuje się lepiej zrozumiany,a tobie pomaga lepiej go rozumieć,używaj zwrotów:"Mam wrażenie,że...","Zdaje się,że to cię złości,martwi,niepokoi."
- Proś o wyjaśnienie tego,co jest dla ciebie niejasne i niezrozumiałe,mówiąc:"Nie wiem co to znaczy","Czy możesz mi to wyjaśnić","Czy to znaczy,że...","Czy możesz to powtórzyć."
- Przerywanie gdy ktoś mówi.
- Mówienie jednocześnie z drugą osobą.
- Wtrącanie własnych skojarzeń zanim ktoś skończy mówić.
- Kończenie zdań za kogoś.
- Przypisywanie rozmówcy czegoś czego nie powiedział.
- Osądzanie:"Postępujesz bardzo nierozważnie..."
- Krytykowanie:"Czy ty naprawdę nic nie rozumiesz..."
- Obrażanie:"To dlatego,że jesteś leniwy..."
- Orzekanie:"Ciebie w ogóle ten temat nie interesuje..."
- Chwalenie się połączone z osądzaniem:"Gdybyś się trochę postarał/a to wyszło by ci to tak dobrze jak mi..."
- Decydowanie za innych:"Zaczniesz od początku,nie ma sensu się nad tym rozwodzić..."
- Rozkazywanie:"Będziesz to robił w taki sposób jak ci mówię..."
- Grożenie:"Jeśli tego nie zrobisz to..."
- Moralizowanie:"Powinieneś to zrobić..."
- Nadmierne niewłaściwe wypytywanie:"Gdzie,z kim,dlaczego?"
- Uciekanie od cudzych problemów:"To ciekawe,ale posłuchaj co mi się przytrafiło..."
- Doradzanie:"Najlepiej by było gdybyś..."
- Zmienianie tematu:"A tak przy okazji,jaką dyscyplinę sportu uprawiasz..."
- Logiczne argumentowanie:"Możesz dostać lepszą ocenę,ale musisz wykonywać więcej zadań..."
- Pocieszanie:"Wszystko będzie dobrze..."
ĆWICZENIE
Spróbuj teraz sprawdzić swoje umiejętności w zakresie aktywnego słuchania i komunikacji.Twoim zadaniem jest doprecyzowanie treści komunikatów,tak by zachować dobry kontakt z rozmówcą oraz uzyskać pożądane informacje.Zastosuj parafrazę w odniesieniu do treści zdań pochodzących z raportów policyjnych.Możesz używać następujących zwrotów:"Jeśli dobrze zrozumiałem/am to...","Jeśli się nie mylę to twoja opinia wyraża się w stwierdzeniu...","A więc twierdzisz,że..."
1.Dałem sygnał klaksonem,ale nie działał ponieważ został skradziony.
2.Szczury rozmyślnie zjadły tapicerkę mojego samochodu.
3.W pewnym momencie drzewo dostało się pomiędzy kabinę ciężarówki,a przyczepę.
4.Budka telefoniczna zbliżała się,kiedy próbowałem zjechać to uderzyła w mój przód.
5.Wiedziałam,że pies jest zazdrosny o auto,ale gdybym wiedziała,że coś się stanie nie prosiłabym go by prowadził.
Kolejne ćwiczenie pomoże ci dostrzec różnicę w stosowaniu pytań otwartych i pytań zamkniętych.Tych dwóch rodzajów pytań używamy w zależności od efektów jakich oczekujemy.W sytuacji,gdy zależy na uzyskaniu jak największej ilości informacji połączonej z dodatkowym przekazaniem nam przez współrozmówcę jego odczuć stosujemy pytania otwarte,natomiast gdy chcemy otrzymać szczegółowe,precyzyjne informacje najlepiej użyć pytań zamkniętych.
ĆWICZENIE
Do wykonania ćwiczenia wystarczą dwie osoby.Na kartkach zapisujemy imię i nazwisko,nazwę lub pseudonim dowolnie wybranej znanej osoby.Może to być aktor,polityk,muzyk,postać historyczna lub bohater bajki.Następnie kartkę umieszczamy na plecach partnera,to samo robi partner.Teraz naszym zadaniem jest odgadnięcie postaci zapisanej na kartce,umieszczonej na naszych plecach,jednak możemy zadawać jedynie pytania zamknięte tzn.takie na które odpowiedź brzmi"tak"lub"nie".Ćwiczenie to poza dobrą zabawą,jest okazją do przetrenowania naszej zdolności celowego zadawania pytań i uzyskiwania niezbędnych informacji.
Często przeszkodą w osiągnięciu porozumienia i w budowaniu dobrych relacji z innymi ludźmi jest nasza skłonność do oceniania i etykietowania.Potrafimy na podstawie niewielu informacji wyciągać wnioski na temat osób z którymi nawiązujemy relacje.Wystarczy krótka rozmowa byśmy z dużym przekonaniem wypowiadali się o jej charakterze,upodobaniach i okazywanych postawach.W dużej mierze odpowiada za to tzw.efekt pierwszego wrażenia.Musimy sobie uświadomić,że nie mamy wpływu na pojawienie się pierwszego wrażenia.Tak czy inaczej ulegniemy jego sile.W ciągu czterech minut rozmowy z drugim człowiekiem tworzymy sobie osąd na jego temat:
- Kilka pierwszych sekund,to ocena pod kątem płci,wieku,atrakcyjności i podobieństwa do kogoś znanego.
- Następne pół minuty to analiza barwy głosu,mowy ciała,już na tym etapie możemy odczuć sympatię lub antypatię w stosunku do naszego rozmówcy.
- W następnej kolejności zwracamy uwagę na to,czy osoba jest spięta,czy rozluźniona,czy jest uprzejma i tolerancyjna,czy przemądrzała i uparta,czy jest szczera i otwarta,czy też może coś ukrywa.
- Po czterech minutach,pomimo tego,że nadal nie mamy zbyt wielu informacji na temat osoby z którą rozmawiamy,wydaje nam się,że możemy dużo o niej powiedzieć i to bez żadnych wątpliwości.
ĆWICZENIE
To ćwiczenie pomoże ci utrwalić umiejętność budowania"Komunikatu typu Ja".Zamień podane sformułowania na"Komunikat typu Ja":
1.Nie obchodzi mnie to,że nie miałeś czasu.Masz posprzątać ten pokój.
2.Nie bądź taki uparty i tak nie pojedziemy na wycieczkę.Przecież wiesz,że nie mamy z kim zostawić psa.
3.Niczego dobrego się po tobie nie spodziewałem.Wiedziałem,że zawalisz tę pracę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz