Zmiana w życiu osoby niepełnosprawnej

Na pewnym etapie radzenia sobie z następstwami URK często czujemy potrzebę zmiany.Ujawnia się ona w różny sposób i zależy od naszej indywidualnej sytuacji i aktualnych potrzeb.Wydaje się jednak,że dla każdego z nas najważniejsze jest poczucie tego,że sprawy idą w dobrym kierunku i z czasem będziemy mogli ponownie cieszyć się ze zwykłych codziennych spraw,a niepełnosprawność nie przesłoni nam całego świata.Dobrą okazją,do przekonania się,że tak naprawdę może być i jest udział w obozie AR.Umożliwia on uczestnictwo w krótkim czasie w wielu wydarzeniach,które z pewnością są okazją do zadania sobie wielu pytań.Najważniejsza jest jednak pojawiająca się w nas wiara i przekonanie,że mogę zmienić swoje życie i powrócić do swoich dawnych zajęć i zainteresowań.Oczywiście nie stanie się to z dnia na dzień,ale poprzedzone być musi wytężoną pracą.Pobyt na obozie AR to dobra okazja do uświadomienia sobie konieczności zmiany oraz,do rozpoczęcia pracy nad zwiększaniem swojej samodzielności i umiejętności przydatnych nam w codziennym życiu.Osiągnięcie sukcesu poparte musi być jednak kontynuacją aktywności podjętej podczas obozu.Zmiana dokonująca się w naszym życiu może mieć różny charakter:

• Zewnętrzny-likwidacja barier architektonicznych,zamiana mieszkania,zaopatrzenie w sprzęt ortopedyczny i pomocniczy,podjęcie pracy lub nauki.
• Wewnętrzny-zdobycie nowej wiedzy i dodatkowych umiejętności,zwiększenie poczucia własnej wartości,przepracowanie sytuacji związanej z niepełnosprawnością i zaakceptowanie nowej sytuacji.

Zmiana postaw,dawnych przyzwyczajeń i sposobu widzenia świata i siebie jest długo trwającym procesem i nie jest prosta.Wymaga od nas mobilizacji wszystkich sił,ale przede wszystkim potrzebny jest impuls do zmiany.Takim impulsem,o czym już mówiliśmy,może być udział w obozie AR.Przyjrzyjmy się,jak w dużym uproszczeniu przebiega cały proces zmiany,w którym widoczne są pewne etapy:

• Rozpoznanie aktualnej sytuacji-czyli warunków w jakich funkcjonujemy,osób na których możemy liczyć,naszego potencjału i wszystkich zasobów,którymi dysponujemy,zarówno materialnych,jak i tych płynących z naszego wnętrza.
• Określenie potrzeb wynikających z niepełnosprawności i z naszych ograniczeń,marzeń i aspiracji,oraz co ważne,motywacji jaką się kierujemy podejmując różne decyzje związane z naszym życiem.Otwarcie powinniśmy ustalić jakie mamy plany i marzenia odnoszące się do przyszłości.Większość z nich dotyczyć z pewnością będzie zamierzeń,jakie pojawiły się jeszcze przed urazem,ale porzuciliśmy je,nie mając wiary w nasze możliwości już po urazie.Pamiętać musimy z jednej strony o dostrzeżeniu swojego wielkiego potencjału,ale z drugiej o realiach wyznaczonych przez naszą niepełnosprawność.
• Stworzenie ogólnej wizji-zawierającej obraz naszego przyszłego życia wraz z konkretnymi zdarzeniami,które mają doprowadzić do spełnienia się tej wizji.To ogólny plan naszego przyszłego świata,gdzie pełnimy określone role,otaczamy się wybranymi osobami,ale również potrzebujemy pomocy w pewnych sytuacjach.
• Ustalenie i postawienie sobie szczegółowych celów,jakie muszą być spełnione,po to by zmiana się dokonała.Cele te muszą być sformułowane bardzo precyzyjnie"Zrobię...","Będę umiał/a...","Nauczę się...".Takimi szczegółowymi celami może być przystosowanie mieszkania,ukończenie kursu prawa jazdy,zmiana wózka i nauczenie się pokonywania barier architektonicznych,czy osiągnięcie całkowitej samodzielności w czynnościach życia codziennego.
• Zaplanowanie zmiany,czyli kroków i czynności jakie muszę podjąć,by zmiana faktycznie nastąpiła"Zacznę codziennie pracować nad samodzielnością.","Zapiszę się na kurs prawa jazdy.","Załatwię wszystkie formalności związane z programem likwidacja barier architektonicznych."

Niepełnosprawność i ograniczenia z niej wynikające mogą być przeszkodą w realizacji swoich marzeń,a czasem potrafią nawet zupełnie obezwładniać i zniechęcać do robienia nawet najprostszych rzeczy.Zmiana tej sytuacji wymaga odpowiedniego nastawienia i pracy.Najlepiej kiedy myślimy nie tyle o trudnościach,ile o sposobach ich rozwiązania.Pokonanie swoich ograniczeń wymaga spojrzenia w przyszłość i określenie siebie,czyli odpowiedzi na pytanie"Kim będę i co będę robił/a?"Musimy również żyć w przekonaniu i mieć w tym całkowitą pewność,że zmiana dokona się tylko wtedy gdy sami będziemy dokonywać życiowych wyborów i gdy w pełni zaangażujemy się w realizację postawionych celów.Nawet wielkie cele spełniają się dzięki osiąganiu małych rzeczy,dlatego nasze plany powinny mieć bardzo konkretną postać.Duże zadania najlepiej podzielić na małe etapy i wyznaczyć sobie czas potrzebny na ich wykonanie.Dzięki temu,to co już osiągniemy,nowe umiejętności i wiedza jaką zdobędziemy,będą mobilizować nas do dalszej pracy.
TEMAT DO PRZEMYŚLEŃ
Stwórz wizję siebie samego/j za 3 lata,tak by był to obraz bardzo odważny w swojej wymowie,ale i realistyczny.W zbudowaniu takiej wizji pomoże Ci odpowiedź na poniższe pytania:
Jak wyglądam?
Jaka jest moja sytuacja rodzinna,z kim mieszkam?
Jaki jest mój stan zdrowia?
Czym zajmuje się na co dzień?
Jak wygląda moje otoczenie?
Czym zajmuję się w czasie wolnym,czy mam hobby?
Jak jestem ubrany/a?
Co osiągnąłem/ęłam do tej pory?
Jaka jest najważniejsza wartość w moim życiu?
O czym marzę?
Jakie są moje pilne potrzeby?
ĆWICZENIE
Teraz,gdy już Twoja wizja ma realny kształt,zastanów się nad tym co musisz zrobić,by to wszystko się spełniło.Zapisz wszystkie pomysły w punktach,a następnie oceń każdy z nich ze względu na jego ważność i rolę w realizacji Twojej wizji w skali od 1(najmniej istotne)do 5(najbardziej istotne).Spośród tych ocenionych na 4 lub 5 wybierz jedno,Twoim zdaniem najważniejsze działanie.Ćwiczenie to pozwoli Tobie przekonać się,jak jest trudno własne marzenia i plany przełożyć na realne działania,lecz z drugiej strony tylko wtedy,gdy uda Nam się znaleźć konkretny sposób na realizację naszych planów,będziemy mogli wciąż się rozwijać.